Όχθια, το “μπαλκόνι” της Γορτυνίας

oxthia

oxthiaΤο χωριό Όχθια είναι ένα από τα γραφικότερα χωριά της Γορτυνίας. Χτισμένο αμφιθεατρικά στους πρόποδες της οροσειράς «Κάπελη» που δεσπόζει των χωριών Όχθια – Λυσσαρέα – Αετοράχη, είναι ημιορεινό χωριό και έχει γεωγραφική έκταση 2.797 στρέμματα. Έχει υπέροχη θέα και πλούσια βλάστηση. Βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μέτρων και καμαρώνει την όμορφη Φολόη και το φιδίσιο γλίστρημα των νερών των ποταμών Τουθόα (Λαγκαδινό ρέμα) και Λάδωνα, καθώς και του χειμάρρου Γκούρα.

Απέχει 21 χιλιόμετρα από τη Δημητσάνα, την έδρα του Δήμου Γορτυνίας. Ο κεντρικός δρόμος που συνδέει τα περισσότερα χωριά της Ανω Ηραίας διέρχεται περιμετρικά του χωριού και συνεχίζει κατηφορικά προς τον ποταμό Λάδωνα (γέφυρα Λάδωνα – Κοκλαμά). Ο επισκέπτης, μέσω των χωριών Αγιονέρι, Λιοδώρα και Κοκλαμά, συναντά σε απόσταση 7 χιλιομέτρων την κεντρική οδική αρτηρία της Αρχαίας Ολυμπίας – Πύργου.

Η κεντρική πλατεία του χωριού (που θεωρείται και το “μπαλκόνι” της Γορτυνίας) βρίσκεται στη θέση “σπηλιά”, απ’ όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει, τόσο την ημέρα όσο και την νύκτα τη μαγευτική θέα της περιοχής και να διακρίνει πανοραμικά 60 περίπου χωριά. Σε αυτή την πλατεία γίνονται και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις του χωριού.

       Τα Οχθια έχουν τέσσερις εκκλησίες:

  • Του Αγίου Γεωργίου, που είναι και ο “πολιούχος άγιος” ∙ βρίσκεται εντός του χωριού και είναι πετρόκτιστος ναός , ο οποίος χρονολογείται από το 1853.
  • Του Προφήτη Ηλία, που βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή του Αϊ – Λια, όπου είναι και το νεκροταφείο του χωριού∙ χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του 1800. Εκεί, κάθε χρόνο, γίνεται πανηγύρι από τον Σύλλογο Οχθιτών Αθήνας.
  • Των Αγίων Αποστόλων, στη γραφική περιοχή του Κεφαλόβρυσου, πλησίον του χωριού Αγιονέρι, όπου κάθε χρόνο κάτω από τα βαθύσκια πλατάνια της ομώνυμης πηγής γίνεται από το 1969 πανηγύρι από τον Σύλλογο Οχθιτών Τρίπολης
  • Της Παναγίας, που βρίσκεται στην περιοχή του «Κιόσι» και χρονολογείται από το 1976.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

Στον οικισμό Όχθια και, συγκεκριμένα, στις τοποθεσίες «Παλιόκαστρο» και «Αγιολιάς» βρίσκονται οι καταγεγραμμένοι αρχαιολογικοί χώροι (Blouet, 1831-1838, Meyer, 1939:100-101, Jost, 1985:75, Salavoura, 2008:79). [1]

Σε απόσταση 200 περίπου μέτρων από τα Οχθια υπάρχει και η περιοχή “Παλιόκαστρο”, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος από την Αρχαιολογική Υπηρεσία της Σπάρτης. Στην περιοχή αυτή, εικάζεται ότι υπήρχε Φράγκικο κάστρο (1350- ) στο μέσο της νοητής ευθείας που συνδέει τα άλλα δύο κάστρα της “μονοβύζας” και το “παλαιόκαστρο”. Η τοποθεσία Παλιόκαστρο βρίσκεται στα βορειοδυτικά του οικισμού των Οχθίων και, μάλιστα, στο υψηλότερο σημείο αυτού. Είναι μια αμφιθεατρική τοποθεσία με απεριόριστη θέα προς την περιοχή του κάμπου της Ηραίας και του ποταμού Τουθόα. Η Expédition scientifique de Morée στην επιστημονική αναφορά της (Blouet, 1831-1838) κάνει μνεία για τα αρχαία ερείπια αυτής της τοποθεσίας. Επίσης, βιβλιογραφικές αναφορές για το Παλιόκαστρο των Οχθίων υπάρχουν από την Jost, (1985:75) και τον Meyer (1939:100-101). Ωστόσο, σήμερα, στην περιοχή δεν εντοπίζονται αρχαιολογικά κατάλοιπα, δεδομένου ότι η απότομη κλίση του εδάφους, αλλά και η γεωργική εκμετάλλευση που διαχρονικά γινόταν γύρω από την τοποθεσία αυτή έχουν εξαφανίσει κάθε ίχνος. Πάντως, η τοποθεσία οδηγεί σε ύπαρξη αρχαίου κάστρου που χρονικά δεν έχει προσδιοριστεί.

Επίσης, το ύψωμα του Αϊ – Λιά έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος. Η τοποθεσία του Αγιολιά βρίσκεται σε ένα μικρό λοφίσκο στα δυτικά του οικισμού Οχθίων και στο χαμηλότερο σημείο αυτού, με απεριόριστη θέα προς την περιοχή της Ηραίας. Στην κορυφή του λοφίσκου βρίσκεται το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, χωρίς να είναι γνωστή η ίδρυσή του. Επίσης, αναφορά κάνουν η Salavoura, (2008:79) και η Jost, (1985:75), καθώς και ο Meyer (1939:100-101), ο οποίος, εκτός από το αρχαίο νεκροταφείο που εντόπισε, αναφέρει ότι στον λόφο του Αγιολιά υπάρχουν ταπεινά κατάλοιπα (ίχνη οχύρωσης) ενός αρχαίου κάστρου, το οποίο θεώρησε ως φυλάκιο / οχύρωμα των Ηραιέων προς την Τουθόα. Επίσης, κατέγραψε την ύπαρξη ενός πιθανώς μυκηναϊκού οστράκου, μαζί με κεραμική των αρχαϊκών και κλασικών χρόνων. Στη γύρω περιοχή έχουν, κατά καιρούς, βρεθεί πλήθος μικροαντικειμένων (π.χ. πήλινες στάμνες, πιθάρια, κανάτια) που επιβεβαιώνουν τη συγκεκριμένη αναφορά.

ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΧΩΡΙΟΥ

Η αρχική ονομασία του χωριού Όχθια ήταν Καρακασάνι ή Καραχασάνι. Σχετικά με την προέλευση αυτής της λέξης υπάρχουν δύο απόψεις. Σύμφωνα με την πρώτη άποψη, ήταν Τουρκοαλβανικό τοπωνύμιο και δημιούργημα της εποχής μεταξύ 1400 και 1715. [2] Σύμφωνα με τη δεύτερη άποψη, ήταν όνομα Τούρκου Αγά. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από την ετοιμολογία της λέξης (Καρά = μαύρος, Χασάν = Τούρκικο όνομα) [3] .

Η ιστορία του είναι ανεξακρίβωτη με επίσημα γραπτά στοιχεία. Κατά μια άποψη, τοποθετείται γύρω στο έτος 1440, όταν στους χρόνους του Εμμανουήλ Κομνηνού ήλθαν και εγκαταστάθηκαν «σε κάθε έξοχη τοποθεσία, σε κάθε γραφική και υγιεινή γωνιά της Λιοδωρίσιας γης οι Αλβανοί» (Απομνημ. Πλαπούτα σελ. 45). Όμως, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις (παλιόκαστρο, τοπωνύμια, μικροευρύματα) ότι υπήρχαν κάτοικοι από την εποχή των Ενετών και Φράγκων.

Μοναδική, ίσως, ιστορική πηγή για την ύπαρξη του χωριού Όχθια (Καραχασάνι) είναι η χορογραφική περιγραφή του Ιταλού περιηγητή PACIFICO για την Πελοπόννησο στο βιβλίο του με τίτλο «DESCRIZZIONE COROGRAFICA DEL PELOPONNESO», έτος 1700, σελ. 97, όπου ανάμεσα στις κώμες και τα χωριά ττης Γορτυνίας αναφέρεται και το χωριό «CARAUAFANI», δηλ. Καραχασάνι που ήταν η παλιά του ονομασία. Σχετικά αναφέρονται τα ακόλουθα χωριά της ευρύτερης περιοχής, όπως … VRET BUGA, COGLIANI, ROCOUANI, MAURTADHES, FUFEARI, CIFPOLI, CALADICHA, CARAUAFANI, BEZZI, LOTH, PIRRI, CHUCHA


ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Η δημογραφική κατάσταση του χωριού Οχθια, με βάση τις μέχρι σήμερα απογραφές, έχει ως ακολούθως:

                                 ΠΙΝΑΚΑΣ: ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΩΡΙΟΥ ΟΧΘΙΑ

ΕΤΟΣ

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ

ΕΤΟΣ

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ

1815

100

1928

178

1851

98

1940

185

1861

130

1951

225

1879

146

1961

256

1889

175

1971

109

1896

181

1981

1907

206

1991

99

1920

201

2001

128

 

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Διοικητικά, τα Όχθια, από το 1836-1861 ανήκαν στον Δήμο Λυκουρίας και από το 1861-1912 στον τέως Δήμο Ηραίας. Από το 1912, με το Β.Δ της 18.8.1912, Φ.Ε.Κ. 222, τα χωριά Ζουλάτικα, Καραχασάνι και Μπούζα, αποτέλεσαν την κοινότητα Ζουλάτικα.

Με το Β.Δ. 200/20/9/1913 έγινε διόρθωση του ονόματός του ως ακολούθως: «Διορθουμεν το όνομα του συνοικισμού Καρακασάνι δια του πραγματικού Καραχασάνι».

Με το Β. Δ/γμα 179/30.8.27 «Ο συνοικισμός Καραχασάνι της αυτής κοινότητος Ζουλάτικα μετονομάζεται εις «Όχθια τα».

Με τον Νόμο 2539/97 «Συγκρότηση της Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης» για τη συνένωση κοινοτήτων με μεγαλύτερους δήμους τα Όχθια αποσπώνται από την Κοινότητα Αετοράχης και ως συνοικισμός πλέον υπάγονται διοικητικά στο Δήμο της Ηραίας, με έδρα τον οικισμό Παλούμπα.

Τέλος, με τον Νόμο 3852/7.6.2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης − Πρόγραμμα Καλλικράτης», το χωριό Όχθια, διοικητικά ανήκει πλέον στον Δήμο της Γορτυνίας, με έδρα τη Δημητσάνα.


Λαγός Δημήτρης

Αναπληρωτής Καθηγητής

Κοσμήτορας Σχολής Επιστημών της Διοίκησης, Πανεπιστημίου Αιγαίου

 

[1] Βλέπε σχετικά και άρθρο του Δ. Γ. Λαγού «Ιστορική Γεωγραφία της Αρχαίας Ηραιάτιδας Χώρας» στον τιμητικό τόμο Λ’ 1, σελ. 303 της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών (σε μνήμη Α. Γριτσόπουλου , Αθήνα 2011.

[2] Βλέπε σχετικά και βιβλίο Κ. Φ. Διουνυσσόπουλου (2005), «Τα Όχθια Γορτυνίας», σελ. 35 – 36 για την ιστορικότητα του χωριού και για τον πρώτο κάτοικο αυτού.

[3]Βλέπε Δ. Κ. Δημητρόπουλος (1971), Χειρόγραφο 1172 Εθνικής Βιβλιοθήκης «Λαογραφική συλλογή ηθών και εθίμων και λαϊκού βίου του χωριού Οχθίων Γορτυνίας Αρκαδίας» στην ιστοσελίδα http://www.opsarion.gr