*Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδος “Γορτυνία”
Στον οικισμό Καρκαλού Δημητσάνας, έχει ανεγερθεί περικαλλές παρεκκλήσιο προς τιμήν της Παναγίας Βλαχερνών, με δαπάνη του μακαριστού Αρχιμανδρίτου π. Ανανία Κουστένη, όταν ήταν εν ζωή, όπου στον περίβολο του Ναού βρίσκεται ο τάφος του (Εκοιμήθη ο Ανανίας Κουστένης στις 17/5/2021).
Ο Γέροντας των Εξαρχείων όπως αποκαλείτο, ήταν μία ξεχωριστή και ιδιαίτερη προσωπικότητα, πασίγνωστος στην Ορθοδοξία για τον Λόγο και τα δεκάδες βιβλία του. Χιλιάδες ήσαν τα πνευματικά του τέκνα που κατέφευγαν σ’αυτόν σε δύσκολες περιστάσεις του βίου τους.
Όμως και αν έχει «κοιμηθεί» δεν τον ξεχνούν και συχνά-πυκνά με πούλμαν καταφθάνουν στην Καρκαλού, ν’ανάψουν ένα κεράκι στη μνήμη του! Τελούνται δε και ιερές Ακολουθίες στις οποίες χοροστατούν ιεράρχες με πολλούς ιερείς. Σημειώνουμε ότι ο Ναός είναι πλήρως αγιογραφημένος με Αγίους, ενώ δεν λείπουν προσωπογραφίες των Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Μακρυγιάννη για τους οποίους είχε ιδιαίτερη αγάπη ο π. Ανανίας.
Σύντομο βιογραφικό από τις εκδόσεις Αρμός
Ο Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης είναι μια πνευματική μορφή του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Γεννήθηκε το έτος 1945 στην Δημητσάνα Αρκαδίας και ακολούθησε τον δρόμο του μοναχισμού, για να δοθεί στον Θεό και τον άνθρωπο.
Έλαβε ανθρωπιστική παιδεία με σπουδές στην Θεολογία και την Βυζαντινή Φιλοσοφία του Πανεπιστημίου Αθηνών, αξιοποιώντας τις γνώσεις του στην υπηρεσία των ανθρώπων.
Έχει μεταφράσει τον Ρωμανό τον Μελωδό και η πνευματική του δραστηριότητα είναι ανεξάντλητη.
Ο λόγος του είναι ένας λόγος τιμής και αρχοντιάς, θαλπωρής και παραμυθίας, ελπίδας και χάριτος.
Είναι ένας λόγος που εμπνέει και ενθουσιάζει, που διδάσκει και ξεκουράζει και που ενώνει τον Θεό με τον άνθρωπο.
Ο π. Ανανίας Κουστένης, όπως ο Θεοφάνης, μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας υψώνει πνευματικά και ψυχικά, φέρνοντας στην καρδιά το φως και την δροσιά της άνοιξης.
Είναι η λεβέντικη και συνάμα ταπεινή ελληνική ψυχή με την αστείρευτη καλοσύνη και την αφειδώλευτη αγάπη.
Γι’ αυτό και η μετάφραση του Θεοφάνους δεν είναι απλώς η απόδοση της “Χρονογραφίας” στην Νέα Ελληνική.
Είναι κατάθεση ψυχής, είναι ταξίδι στον Βυζαντινό κόσμο, είναι προσφορά στην πνευματική μας κληρονομιά
