Στις 22 Μαρτίου 1814 την ημέρα των Βαίων παρέδωσε το πνεύμα σε ηλικία 20 ετών , κάτω από τη σπάθη του κατακτητή. Ημέρα μνήμης του μαρτυρίου του σήμερα , ας θυμηθούμε συνοπτικά τη σύντομη διαδρομή του από τα εγκόσμια..
Ο Άγιος Νεομάρτυρας Ευθύμιος γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1781 και γονείς ήταν η Μαρία και ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος. Το κοσμικό όνομα του ήταν Ελευθέριος .Ο πατέρας του ήταν εύπορος και εργαζόταν σαν αργυροχόος στο Ιάσιο της Μολδαβίας, όπου αργότερα πήγε και ο Ελευθέριος μαζί με έναν από τους 3 αδελφούς του, αφού πρώτα φοίτησε στη Σχολή της Δημητσάνας. Στόχος του ήταν να σπουδάσει στην περίφημη Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης .Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του κατέληξε στο Ιάσιο όπου ήδη ζούσε ο πατέρας και τα αδέλφια του. Ο Ελευθέριος όμως επιθυμούσε να ακολουθήσει το μοναχικό βίο στο ΄Άγιο Όρος, έτσι μετά 2 χρόνια φεύγει από το Ιάσιο με προορισμό το Άγιο Όρος. Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος όμως που ήταν σε εξέλιξη και οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν ,τον ανάγκασαν να αλλάξει πορεία προς την Οδησσό και συνέχεια να καταλήξει στο Βουκουρέστι .Εκεί παραμένει ενάμιση χρόνο στη Γαλλική Πρεσβεία όπου γνώρισε έναν υπάλληλο της Ρωσικής πρεσβείας και μαζί με αυτόν άρχισε να ζει βίο άσωτο ξεχνώντας έτσι το Άγιο Όρος .
Αυτή η ζωή όμως χρειαζόταν πολλά χρήματα τα οποία δεν είχε και έτσι κατέφυγε στο δανεισμό ,χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τα επιστρέψει. Απελπισμένος λοιπόν όπως ήταν ,αποφάσισε να αλλάξει την πίστη του και να ακολουθήσει το Ισλάμ. Ακολουθώντας την κανονική διαδικασία της περιτομής και κάτω από τους πόνους που υφίστατο ,σκέφθηκε πάλι την πατρική του θρησκεία και την ευσέβεια των γονέων του και άρχισε να μετανοεί για την απόφαση του. Το νεαρό της ηλικίας του δικαιολογεί τις μεταπτώσεις αυτές στις επιλογές του. Όμως τελικά αποφασίζει να επανέλθει στην Χριστιανική πίστη και να μαρτυρήσει για τον Χριστό.
Ύστερα από πολλές περιπέτειες που ακολούθησαν για την αποχώρηση του από το Ισλάμ, κατάφερε να φύγει από την Πόλη και να πάει στο Άγιο Όρος. Εκεί συνάντησε τον εξόριστο συμπατριώτη του Οικουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο Ε στον οποίο εξομολογήθηκε για τη ζωή που ακολούθησε και ζήτησε να επανέλθει στη Χριστιανική πίστη. Ακολουθώντας τον κανόνα που επιβάλλεται στις περιπτώσεις αυτές χρήσθηκε τελικά με Άγιο Μύρο και έγινε πάλι Χριστιανός.
Λίγο αργότερα έγινε Μοναχός με το όνομα Ευθύμιος και αμέσως έφυγε με την ευχή του Πατριάρχη για την Κωνσταντινούπολη .Εκεί στις 22 Μαρτίου ,την Κυριακή των Βαΐων του 1814, αφού εκκλησιάστηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου και μετάλαβε, πήρε στα χέρια του τα βάγια και ένα σταυρό και πήγε μόνος του στον Κριτή όπου ομολόγησε την αλλαγή του και την επάνοδο του στην Χριστιανική Πίστη.
Ακολούθησαν βασανιστήρια και το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο Άγιος καταδικάσθηκε σε αποκεφαλισμό ,εκτός αν γύριζε στην θρησκεία του ισλάμ. Αυτό όμως ο Άγιος ούτε να το ακούσει δεν θέλησε. Έτσι οδηγήθηκε στο μαρτύριο και παρέδωσε το πνεύμα του στα χέρια του Θεού στις 22 Μαρτίου 1814 σε ηλικία 20 ετών . Όπως αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες το σώμα του ,μετά τον αποκεφαλισμό ,παράμεινε γονατιστό και δεν έπεφτε στη γη παρά τις προσπάθειες των Τούρκων ενώ για 3 μέρες το αίμα του ήταν ζεστό! Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Ευθυμίου του νέου στις 22 Μαρτίου που είναι η επέτειος του μαρτυρίου του.
Στη Δημητσάνα κτίσθηκε Εκκλησία στη μνήμη του το 1924,δίπλα στο πατρικό σπίτι του, με εράνους και χορηγία του Κληροδοτήματος Ν. Μακρή. Το τέμπλο το οποίο είχε μεταφερθεί από τη Ρωσία ,με δαπάνες της Βασίλισσας Όλγας για τον Ι. Ναό του Αγίου Σώστη στην Αθήνα ,όταν αυτό αντικαταστάθηκε με μαρμάρινο, ο τότε επίτροπος του Ι Ναού του Αγ. Σώστη , ο Δημητσανίτης Ιατρός Χαρίλαος Μπαλάνος ,φρόντισε για τη μεταφορά τού όμορφου τέμπλου και την τοποθέτησή του στο ναό των δυο Δημητσανιτών Αγίων . Στο ναό αυτό φυλάσσεται τμήμα του λειψάνου του Αγίου Ευθυμίου.
ΚΕΙΜΕΝΟ: Βασιλική Αντωνιάδου – FB
