Η Γορτυνία και το άλλοθι της…”ορεινότητας”, του Βασ. Σιοκορέλη

Γράφει ο Βασίλης Σιοκορέλης
Η Επιτροπή Ορεινών Περιοχών της ΚΕΔΕ (στην οποία συμμετέχει και ο δήμαρχος Γορτυνίας) τόνισε πριν λίγες μέρες την ανάγκη να υπάρξουν συγκεκριμένες δράσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα των ορεινών περιοχών, όπως η υποστελέχωση των υπηρεσιών, η αναπτυξιακή υστέρηση κλπ.
Το ερώτημα που προκύπτει αναπόφευκτα από αυτή την τοποθέτηση είναι το εξής: Δηλαδή, για τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στη Γορτυνία φταίει η ορεινότητα; Για παράδειγμα, το γεγονός ότι ο δημόσιος, καθολικός, τακτικός προληπτικός έλεγχος υγείας είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος από το κράτος, δίνοντας πάσα σε Συλλόγους να τον εμφανίζουν ως μια… εφήμερη πρωτοβουλία δική τους (όπως θα γίνει σήμερα και αύριο στα Λαγκάδια με το μαστογραφικό έλεγχο), αυτό θεωρείται τον 21ο αιώνα πρόοδος ή μήπως δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά λόγω… ορεινότητας;
Όταν το 1975 η τότε Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων εισήγαγε για πρώτη φορά την έννοια των “μειονεκτικών ζωνών”, αναφερόταν σε εκείνες τις περιοχές που χαρακτηρίζονταν από μειωμένη ανταγωνιστικότητα στη γεωργική παραγωγή λόγω δυσμενών κλιματικών συνθηκών και μικρής παραγωγικότητας.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι…Τα κριτήρια για να θεωρηθεί μια περιοχή ορεινή και μειονεκτική διευρύνθηκαν. Η δημιουργία της Ενιαίας Αγοράς και οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα μας (κοινό εξωτερικό δασμολόγιο, υποκατάσταση της εγχώριας παραγωγής από φθηνότερες εισαγωγές, συρρίκνωση του πρωτογενούς τομέα παραγωγής, αποβιομηχάνιση) έφεραν σε ακόμα πιο δυσχερή θέση τις ήδη μειονεκτικές-ορεινές περιοχές.
Η αστυφιλία και η ερήμωση της επαρχίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, ο οποίος από τη φύση του καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, συγκεντρώνοντας την οικονομική δραστηριότητα στις μεγάλες πόλεις, όπου η επίτευξη του πολυπόθητου ιδιωτικού κέρδους καθίσταται πολύ πιο εύκολη από την επαρχία. Σήμερα, στο 70% της ελληνικής επικράτειας (που είναι ορεινές περιοχές) κατοικεί κάτω από το 10% του συνολικού μόνιμου πληθυσμού.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Γορτυνία συνεχίζει να καταγράφει μια δραματική μείωση του πληθυσμού της, η οποία βεβαίως δεν οφείλεται στην… ορεινότητά της. Τα αποτελέσματα της επικείμενης απογραφής πληθυσμού αναμένεται να είναι συντριπτικά για τη Γορτυνία, ακριβώς διότι η πολιτική που εφάρμοσαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις με τις τοπικές τους αρχές (παρά τις διακηρύξεις περί “αποκέντρωσης” και “περιφερειακής ανάπτυξης”) υπήρξε συντριπτική.
Μιας και τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύς λόγος για την υποχρέωση τήρησης του Συντάγματος, ας αναρωτηθούμε σε ποιο βαθμό έχει εφαρμοστεί από τις κυβερνήσεις το άρθρο 101 παρ. 4 του συνταγματικού κειμένου.
Τι λέει αυτό το άρθρο;
“Ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους”.
Αλήθεια, είδατε εσείς καμια ΑΝΑΠΤΥΞΗ στη Γορτυνία;;;
Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης
Σάββατο, 09/10/21