Μνήμες από την αείμνηστη καθηγήτρια Κοντοβαζαίνης Ελένη Τριάρχη

Με θλίψη πληροφορήθηκαν μέσα από την εφημερίδα μας το θάνατο της πολυαγαπημένης καθηγήτριας Κοντοβαζαίνης Ελένης Τριάρχη πριν λίγους μήνες παλιοί μαθητές της από την περιοχή  Η ίδια ζούσε στην γε­νέτειρά της Κύθηρα. Η αγάπη της όμως και το ενδιαφέρον της για τη Γορτυνία όλα αυτά τα χρόνια ήταν μεγάλο. Είναι ενδεικτικό ότι παρακολουθούσε τα γορτυνιακά νέα και ήταν φανατική αναγνώστρια της εφημερίδος μας από το 1970 που εκδόθηκε, μέχρι το θάνατό της.

Παραθέτουμε δύο σημειώμα­τα που μας έστειλαν παλιοί μαθητές της:

***Θεόδωρος Κακούρης, επιχειρηματίας από Βελημάχι: «Πριν λίγες μέρες μάθαμε από την εφημερίδα “Γορτυ­νία” ότι έφυγε από κοντά μας η δεύτερη μάνα μας Ελένη Τριάρχη. Καταγόταν από τα Κύθηρα και ήταν καθηγήτρια διορισμέ­νη στο τριτάξιο Γυμνάσιο Κοντοβαζαίνης Γορτυνίας. Εκεί φοιτούσαν τα παιδιά από τα δέκα γύρω χωριά, τα οποία για όσους δεν γνωρίζουν, περπατούσαν καθημερινά επί δύο ώρες για να φτάσουν στο σχολείο.

Η καθηγήτριά μας εκτός από σπουδαία εκπαιδευτικός υπήρξε και πολύ δοτικός άνθρωπος και μας φρόντιζε σε κάθε ευκαιρία που της δινόταν. Πολλές φορές φτάναμε στο σχολείο βρεγμένοι από τη διαδρομή και μας έβαζε να σταθούμε κοντά στη σό­μπα για να ζεσταθούμε. Μάλιστα, κάποιων παιδιών τα ρούχα ήταν μπα­λωμένα και μας έλεγε “δεν πειράζει, αρκεί που είναι καθαρά”. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πως όταν σχολούσαμε το μεσημέρι, παίρναμε από ένα μαγαζί μια ρέγγα ρεφενέ, φτάναμε στην βρύση (Χλιάβρυση) έξω από την Κοντοβάζαινα, ανάβαμε φωτιά με ξύλα, την ψήναμε και την μοιραζό­μασταν. Δίπλα από εκείνη την βρύση, υπήρχε ένας κήπος με κρεμμύδια, στον οποίο μπαίναμε και περνάμε μερικά για να την συνοδέψουμε. Ο ιδιοκτήτης του κήπου βλέποντας να μειώνετε η σοδειά του, πήγε στην καθηγήτρια και της είπε πως τα παιδιά που περνούν καθημερινά από εκεί, τρώνε τα κρεμμύδια του. Η καθηγήτρια μας όχι μόνον του ζήτησε συγγνώμη αλλά μας παρακάλεσε να μην επαναληφθεί.

Ως προς το εκπαιδευτικό κομμάτι υπήρξε πολύ υποστηρικτική βο­ηθώντας τους αδύναμους μαθητές και βλέποντας μας με συμπάθεια ακόμη και στα διαγωνίσματα. Στις εκδρομές θυμάμαι έπαιζε σα παιδί μαζί μας Κουτσοκαλόγερο, κρυφτό και πολλά ακόμα.

Φτάνοντας στα νεότερα χρόνια θελήσαμε με μια ομάδα συμμαθη­τών να αναζητήσουμε τη κυρία μας. Καταφύγαμε λοιπόν στην εκπομπή “πάμε πακέτο” όπου μας βοήθησαν στην αναζήτηση. Η καθηγήτρια μας βρισκόταν πια μόνιμα στα Κύθηρα αλλά δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μας για προσωπικούς λόγους.

Θα θέλαμε από καρδιάς να ευχηθούμε καλό παράδεισο και να ανα­παυθεί εν ειρήνη. Την ευχαριστούμε που υπηρέτησε το λειτούργημά της ως πρότυπο!

***Γιάννης Τζώρτζης, Αντιστράτηγος ΕΛΑΣ ε.α: «Χαρισματική προ­σωπικότητα που έλαμπε. Πάνω απ’όλα σπουδαία εκπαιδευτικός με πά­θος για τη παιδεία και την εκπαίδευση. Αγαπούσε τη γλώσσα ως αξία, βαθύς γνωστής του αντικειμένου, τη διέτρεχε ένας υγιής και κοινωνικός οίστρος με ενδιαφέρον για τον άνθρωπο με ευαισθησία και εν συναί­σθηση. Αυθόρμητη, ειλικρινής, δίκαιη και κυρίως με άκαμπτη δίψα να μεταδώσει γνώση και ήθος. Η Ελένη Τριαρχη είχε έμφυτη ευγένεια, μια γλυκύτητα στη συμπεριφορά που την έκανε αξιαγάπητη. Με ταπεινο­φροσύνη και κατανόηση , προκάλεσε την ευρεία αναγνώριση μαθητών και των Γορτυνίων γενικά, γιατί συναναστρεφόταν σαν ίσος προς ισον πάντα με σεβασμό. Η Ελένη Τριαρχη αγάπησε τη Γορτυνία και χαιρόταν που της έτυχε να υπηρετήσει εκεί. Γοητευόταν από τις εκδρομές στη περιοχή και δέθηκε με το τόπο. Οι ευχές μας, η αγάπη μας ,οι αγαθές μνήμες από τη μαθητεία μας θα τη συνοδεύουν προς την αιώνια ζωή. Αιώνια η μνήμη ακριβή μας ΚΥΡΙΑ ΕΛΕΝΗ.