Πέθανε η Φώφη Γεννηματά

Την τελευταία της πνοή άφησε σε ηλικία 57 ετών η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, μετά από μάχη που έδινε με τον καρκίνο στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου και νοσηλευόταν.

Η Φώφη Γεννηματά νοσηλευόταν στον «Ευαγγελισμό» από τις 12 Οκτωβρίου, λόγω υποτροπής της βασικής της νόσου, που την οδήγησε και στην απόσυρση από την κούρσα για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.

Η ανακοίνωση του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός»

«Σήμερα 25/10/2021 και ώρα 12:04 μ.μ. στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, απεβίωσε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά μετά από πολυετή μάχη και παρά τις προσπάθειες των θεραπόντων ιατρών. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους της».

Βιογραφικό

Κόρη του πρώην υπουργού και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Γεώργιου Γεννηματά, η Φώφη Γεννηματά γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17 Νοεμβρίου του 1964 και ήταν μητέρα τριών παιδιών.

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής (Α’ Αθήνας) με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ Τον Απρίλιο του 2000 και στις 21 του ίδιου μήνα εξελέγη γραμματέας της Βουλής των Ελλήνων. Στις 3 Οκτωβρίου του 2001, επανεξελέγη γραμματέας του προεδρείου της Βουλής.

Φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα και στη συνέχεια σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών απ’ όπου αποφοίτησε το 1987, ενώ το 1986, προτού αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο, διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Σε ηλικία 51 ετών ήταν ήδη πρόωρα συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος.

Είχε παντρευτεί δύο φορές και έχει τρία παιδιά. Πρώτος σύζυγος της Φώφης Γεννηματά ήταν ο Αλέξανδρος Ντέκας η εταιρεία του οποίου το 1994 ανέλαβε από την Κτηματολόγιο Α.Ε να υλοποιήσει το για πρώτη φορά συντασσόμενο ελληνικό κτηματολόγιο.

Παντρεύτηκαν όταν η Φώφη ήταν 22 ετών και απέκτησαν μαζί μία κόρη. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Ανδρέας Τσούνης τον οποίο παντρεύτηκε το 2003. Μαζί απέκτησαν μια κόρη και έναν γιό.

Την περίοδο 1982-87 συμμετείχε στη φοιτητική παράταξη ΠΑΣΠ του ΠΑΣΟΚ.

Το 2000 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην Α’ Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ. Ένα χρόνο αργότερα στο 6ο συνέδριο του Κινήματος στην Κεντρική Επιτροπή ανέλαβε Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ.

Το 2002 εξελέγη Υπέρ – Νομάρχης Αθηνών-Πειραιά ως επικεφαλής του συνδυασμού «Νομαρχία Πολιτών», θέση στην οποία επανεκλέχθηκε και το 2006.

Παράλληλα το 2003 εξελέγη πρόεδρος της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (Ε.Ν.Α.Ε).

Στις εθνικές εκλογές του 2009 επανεξελέγη βουλευτής και διετέλεσε Υφυπουργός Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και στη συνέχεια Αναπληρώτρια Υπουργός Εσωτερικών, μέχρι και το 2012.

Τον Μάρτιο του 2012 ανέλαβε καθήκοντα ως Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ.

Από τον Ιούνιο του 2013 ως τον Ιανουάριο του 2015 διετέλεσε Αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας.

Στις Εθνικές εκλογές του 2015 εξελέγη βουλευτής Β’ Αθήνας.

Στις 14 Ιουνίου του 2015 σε ανοιχτή διαδικασία εκλογής από τη βάση, εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Αμέσως μετά ανέλαβε την πρωτοβουλία για την ενοποίηση του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς και ως πρώτο βήμα συγκροτήθηκε η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) με την ΔΗΜΑΡ και τις Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία και αργότερα με την συμμετοχή του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών και της ΕΔΕΜ.

Τον Ιανουάριο του 2016 απηύθυνε ανοιχτό κάλεσμα για την ενότητα όλου του ευρύτερου χώρου της Προοδευτικής Παράταξης που με την συμμετοχή και του Κινήματος ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, οδήγησε στην ανοιχτή διαδικασία εκλογής επικεφαλής του νέου ενιαίου φορέα, του Κινήματος Αλλαγής κατά την οποία εκλέχθηκε Πρόεδρος τον Νοέμβριο του 2017 με ανοιχτή διαδικασία στην οποία συμμετείχαν 212.000 πολίτες και 9 συνολικά υποψήφιοι.

Το 2008 διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού.

H μάχη με τον καρκίνο

«Είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκέφτεσαι ότι τα παιδιά σου μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς εσένα, να σκέφτεσαι ότι μπορεί η μικρή σου να μην σε θυμάται καν πώς είσαι, να μην θυμάται τη φωνή σου, να μην θυμάται τη μορφή σου, να μη γνωρίσει το χάδι σου», δήλωνε η κυρία Γεννηματά, σε συνέντευξή της στον Alpha.

«Εμείς ήμασταν πολύ μεγαλύτερες όταν χάσαμε τους γονείς μας, είχαμε προλάβει να ζήσουμε μαζί τους κι έχουμε έντονες αναμνήσεις από εκείνους. Με έπιανε τρόμος όταν σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, που με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα, θα τα άφηνα ξαφνικά μόνα τους. Είναι πολύ οδυνηρό», είπε πει

«Για αρκετά χρόνια ζούσα με το σκεπτικό ότι κάποια στιγμή ο καρκίνος θα χτυπήσει και τη δική μου πόρτα. Μετά η καθημερινότητα μας ξεπέρασε, αρχίσαμε να ζούμε φυσιολογικά και το ξεχάσαμε, το βγάλαμε από τη ζωή μας. Αλλά επανήλθε και αφού επανήλθε μάθαμε να ζούμε με αυτό. Το Σάββατο το διαπίστωσα, τη Δευτέρα χειρουργήθηκα και το επόμενο Σάββατο ήμουν σε ένα συνέδριο και μιλούσα από το βήμα», συνέχισε.