Κάθε χρόνο στις αρχές Φεβρουαρίου, οι οργανωμένοι Αρκάδες ανά τον κόσμο, τελούν μνημόσυνο για τον ελευθερωτή του Γένους αποτίοντας φόρο τιμής στον θρυλικό Γέρο του Μοριά, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, την ημέρα του θανάτου του (4/2/1843) διοργανώνοντας δοξολογίες και καταθέσεις στεφάνων.
Ο απλός λαός τον χαρακτήρισε «γέροντα», όχι επειδή ήταν γέρος, αλλά επειδή ήταν σοφός, έμπειρος και μυαλωμένος. Τον σοφό και έμπειρο ηγήτορα που θα πρέπει να τον ακούν και να τον προσέχουν όλοι. Ήταν συνετός και βαθυστόχαστος και η θυμοσοφία του εκφραζόταν με παροιμίες, γνωμικά και αλληγορικές εκφράσεις. Η λαϊκή ψυχή περιέβαλε τον Γέρο του Μωριά με μυθικές ιδιότητες. Είχε καταστεί το ίνδαλμα του ελληνικού λαού.
Αυτός ο γέροντας κουβαλούσε μέσα του τον ήρωα και απέβη το μέγα πρότυπο. Το σύμβολο της αιώνιας δόξας της πατρίδας, ο ήρωας που πύκνωσε την ιδέα και την ζωή. Ο αγράμματος σοφός, ο αυτοδίδακτος ο γεννημένος ηγέτης. Ήταν ο μυθικός καβαλάρης που εκπροσωπούσε το ηρωικό πνεύμα των Ελλήνων. Αυτός μετάβαλε τους δούλους σε ελεύθερους και τους γαικύλους σε Έλληνες. Ήταν ο μεγαλύτερος και ενδοξότερος πολέμαρχος του αγώνα για την Ελευθερία. Ο αθάνατος ελευθερωτής του Γένους – η κεφαλή της Τόλμης και της Ανδρείας – Όραμα και θρύλος της φυλής. Ο Γέρος του Μωριά είναι το πρότυπο που πρέπει να αναζητούν οι σημερινοί νέοι για να μην χάσουν την εθνική τους ταυτότητα, την εξυπνάδα, την λεβεντιά και το αδούλωτο πνεύμα.
Είναι το πρότυπο για να δυναμώσουν οι πατρογονικές μας ρίζες και να τραφούν με «λιονταρίσιο μυαλό» που χρειάζονται οι νέοι μας για να αντιμετωπίζουν την αλλοτρίωση της καταναλωτικής κοινωνίας αλλά και να αγωνιστούν με εθνική αξιοπρέπεια στην ευρωπαϊκή διάσταση χωρίς να ξεχνάνε «να φυλάνε Θερμοπύλες».
Με αυτά τα αισθήματα και τις σκέψεις οι Αρκάδες της Μελβούρνης με μεγάλο σεβασμό και κατάνυξη μαζί με οργανισμούς της παροικίας τέλεσαν το πολυετές μνημόσυνο την Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2023, στην Ιερά Μονή Παναγίας Άξιον Εστί στο Νόρθκοτ και κατάθεσαν στεφάνια στο προαύλιο της εκκλησίας.
Στεφάνια κατέθεσαν ο κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, Γεν. Πρόξενος της Ελλάδας στην Μελβούρνη, ο κ. Δ. Αλεξόπουλος για την Παναρκαδική Ομοσπονδία Αυστραλίας, ο κ. Ι. Δημητρόπουλος για τον Παναρκαδικό Σύλλογο Μελβούρνης «Ο Κολοκοτρώνης», ο κ. Η. Ζαφειρόπουλος για την Αδελφότητα Γορτυνίας, ο κ. Β. Παπαπέτρου για τον Σύλλογο Λουκά, η κ. Γ. Παπαφωτίου για τον Σύλλογο Πράσινου και η κ. Β. Καρύδη για τον Σύλλογο Κορινθίου.
Ακολούθησε ελαφρύ γεύμα στην αίθουσα δεξιώσεων του Παναρκαδικού Συλλόγου στο Victoria Street, North Melbourne και έγιναν σύντομες ομιλίες από τον Γ. Πρόξενο κ. Ε. Κακαβελάκη και τον προέδρο κ. Δ. Αλεξόπουλο. Οι ομιλητές αναφέρθηκαν με εύγλωττο και αναλυτικό τρόπο στα επιτεύγματα και στις διαχρονικές υποθήκες από διαφορετικές πλευρές αναφέροντες ακόμη γεγονότα που είχαν σχέση με την συκοφαντία προς το πρόσωπό του για εσχάτη προδοσία από πολιτικούς αντιπάλους του και φυλακίστηκε στο Παλαμήδι για 16 μήνες σε ηλικία 63 χρόνων.
Μετά την αμνηστία που του χορηγήθηκε από τον μόλις διορισμένο βασιλιά Όθωνα, ταλαιπωρημένος από τις άθλιες συνθήκες της φυλακής και τις ταπεινώσεις έζησε στην Αθήνα όπου ευτύχησε να γνωρίσει την γενική αναγνώριση για την προσφορά του στον αγώνα.
Τότε γράφτηκαν και τα απομνημονεύματά του από τον Γεώργιο Τερτσέτη καθ’ υπαγόρευση του ιδίου του Κολοκοτρώνη, τα οποία αποτελούν πολύτιμη μαρτυρία και ιστορική πηγή για τον αγώνα του 1821.
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843 στο σπίτι του στην Αθήνα από εγκεφαλική συμφόρηση και ετάφη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Μετά από χρόνια, στις 25 Σεπτεμβρίου 1993, τα οστά του τοποθετήθηκαν σε ειδική κρύπτη στην βάση του ανδριάντα του που τον αναπαριστά πάνω στο άλογό του που κτίστηκε στο κάτω μέρος της Πλατείας Άρεως στην Τρίπολη.
Ο Κολοκοτρώνης πέθανε φτωχός από υλικά αγαθά αλλά πλούσιος από την αγάπη του λαού και ευτυχής που πρόλαβε να δει την αγαπημένη του πατρίδα ελεύθερη.
Για τους Έλληνες, ο Κολοκοτρώνης δεν έχει πεθάνει και ιδιαίτερα για μας τους Αρκάδες που κάτω από το όνομά του παρουσιάζουμε την οντότητα του Συλλόγου μας, θα μένει στην μνήμη κάθε ανθρώπους που ρέει Ελληνικό αίμα.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους προς αυτόν δίδοντας την ευχή:
Αιωνία η μνήμη του και είθε το χώμα που τον σκεπάζει ας ανθίζει παντοτινά όλα τα άνθη της Ελληνικής γης για να διατηρούν την μνήμη του αιώνια.
Φώτο: Supplied
ΠΗΓΗ: https://neoskosmos.com/
