Γράφει ο Βασίλης Σκολαρίκος
Όταν ήμουν υπεύθυνος της εκδόσεως της μηνιαίας και πολυσέλιδης εφημερίδας της Αδελφότητας Δημητσανιτών , «ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ», είχα αναφερθεί για τον ΔΗΜΗΤΡΗ Ι. ΓΚΙΩΝΗ. Τον Δημητσανίτη δημοσιογράφο και κορυφαίο πεζογράφο. Κι΄ αυτό γιατί με τη δυνατή πέννα του σε εφημερίδες που είχε εργαστεί και εργάζεται βοηθούσε και βοηθεί να τύχουν προσοχής τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Δημητσάνα και η γύρω αυτής περιοχή. Τελευταία μάλιστα στη εφημερίδα «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» αναφέρθηκε στο Λεύκωμα που εξέδωσε πρόσφατα του Διασυνεδριακό Κέντρο Δημητσάνας, το οποίο έχει επιμεληθεί ο Πρόεδρος αυτού Κώστας Λάμπρου, το οποίο περιλαμβάνει πέρα από τα γνωστά, και άλλα πρόσωπα-Δημητσανίτες ή Δημητσανίτικης καταγωγής- , με σημαντική προσφορά στη Επανάσταση του 1821, καθώς και για την πρώτη γυναίκα στη Φιλική Εταιρεία, που ήταν η Δημητσανίτισσα Κυριακή Ναύτου.
Ο Δημήτρης Γκιώνης, γεννήθηκε το 1939 στη Δημητσάνα. Ήταν γιός του εστιάτορα Δημητσάνας Γιάννη Γκιώνη, που άφησε εποχή για τη σοφία του, την φιλανθρωπία του και το εξαιρετικό χιούμορ του. Μητέρα του, η κυρά Μαριγώ, σοφή γυναίκα, κόρη ιερέα, που είχε πάντοτε στην ποδιά της κάτι να μας φιλέψει όταν πλησιάζαμε το σπιτικό της, και η οποία, όπως ο ίδιος αναφέρει σε δημοσίευμά του, τα έξι πρώτα παιδιά της τα γέννησε μόνη της στο πλυσταριό του σπιτιού τους και τα τρία τελευταία με μαμή.
Ο ίδιος ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα το 1964, με εμμονή πάντοτε στο πολιτιστικό ή καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Διέθεσε πολύ μεράκι και αγάπη και δέος γι΄ αυτό το επάγγελμα αλλά και τους ανθρώπους του. Έως το 1967 εργάστηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή». Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας βρέθηκε στη Γαλλία και μετέπειτα στον Καναδά, όπου έμεινε μέχρι το 1973, ως συνεργάτης σε ελληνικά έντυπα.
Υπήρξε συνεκδότης με τον Φώντα Λάδη του περιοδικού «Τετράδιο» από το 1974 έως το 1976. Επίσης, στην «Αυγή» για ένα χρόνο (1974-1975) και στην «Ελευθεροτυπία» από την έκδοσή της, το 1975 μέχρι το 2011-πάντα στα πολιτιστικά- ενώ για εφτά χρόνια , το διάστημα 1976-1983, ήταν στο ρεπορτάζ της τηλεοπτικής εκπομπής «Παρασκήνιο», που ενώ έκανε όλη τη δημοσιογραφική έρευνα δεν εμφανίστηκε ούτε μία φορά στην οθόνη. Σήμερα έχει αναλάβει το πολιτιστικό ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών».
Είναι ο συγγραφέας πολλών βιβλίων, με πολλαπλές εκδόσεις ,όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό:
«Τώρα θα δεις», 1994,
«Το Περίπτερο»,1996,
«Καλύτερα στον τυπογράφο παρά στον ψυχίατρο»,1966,
«Έτσι κι αλλιώς»,1999,
«Χωρίς προστάτη», 2007,
«Εμένα μου λες», 2008,
«Για τέσσερις λόγους», 1920.
«Οι μεγάλες αποδράσεις»,
«Και μετά τι έγινε; Αναζητώντας τη γυναίκα», 2004,
«Ένας και Ένας 46+1 Άνθρωποι της τέχνης από κοντά»,
«Για τέσσερις λόγους-Ο Καζαντζάκης. Μία μητέρα.
Αγάπη χειρόγραφη. Ένας γάτος» 1920.
Διαθέτοντας καταπληκτική μνήμη και χρησιμοποιώντας ρέουσα και πατρογονική γλώσσα σκιαγραφεί πρόσωπα υπερέχουν στον καλλιτεχνικό και πολιτιστικό τομέα. Είναι ο δημοσιογράφος που έχει κάνει περισσότερες από 1000 συνεντεύξεις, μεταξύ των οποίων την Μελίνα Μερκούρη και τον Μίκη Θεοδωράκη και που σαν την καλύτερή του αποστολή θεωρεί εκείνη που έκανε μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη στην Κούβα και Νικαράγουα το 1981, όπου γνώρισαν τον Φιντέλ Κάστρο.
Ο Δημήτρης Γκιώνης είναι άνθρωπος που δεν έκανε και δεν κάνει μεγάλη ζωή. Που δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν οδηγεί. Ένας άνθρωπος που δεν του άρεσαν ποτέ τα οφίτσια και που πιστεύει πως «Στη δημοσιογραφία πρέπει να είσαι πάντα μαθητής και δίκαιος άνθρωπος».
Βασίλης Σκολαρίκος
