Editorial εφ.”Γορτυνία” μηνός Μαρτίου
Χρόνια τώρα η εφημερίδα μας αναδεικνύει ένα θέμα που συναντάται σε όλα ανεξαιρέτως τα χωριά μας. Αφορά τα εγκαταλελειμμένα σπίτια, που με την πάροδο του χρόνου τα περισσότερα καταρρέουν. Αιτία οι πολλοί κληρονόμοι. Και αφού δεν το ορίζει ένας, κανείς δε ρίχνει χρήματα να διατηρήσει τη λειτουργικότητά του! Οι γονείς για να μην έλθουν σε ρήξη με τα παιδιά τους, τα αφήνουν ως έχουν και το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Όποιος μάλιστα έκανε την υπέρβαση, γράφοντας στο σπίτι σ’ένα του παιδί, το έσωσε και γι’ αυτό διατηρείται. Πάντως μας ομολογούν αρκετοί, ότι παρασύρθηκαν να πάρουν τη σωστή απόφαση, χάρις στα σχετικά δημοσιεύματά μας. Και αυτό πολύ μας ικανοποιεί.
Για το πρόβλημα των εγκαταλελειμμένων σπιτιών με ότι αυτό συνεπάγεται, αναφέρθηκε εμπεριστατωμένα στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Δημ.Σύμβουλος Χρήστος Καττής, πολιτικός μηχανικός, κατά τη συζήτηση για το Σχολαρχείο Βελημαχίου, το κτίριο του οποίου από την εγκατάλειψη κατέρρευσε κατά το μεγαλύτερο μέρος του. Και εδώ το ιδιοκτησιακό, όπως αποδείχτηκε και κατά τη διεξαχθείσα συζήτηση στο Δ.Σ., ήταν η κύρια αιτία που το επιβλητικό αυτό πέτρινο τριώροφο κτίριο αφέθηκε τόσα χρόνια στη μοίρα του! Προσπάθεια στο παρελθόν να περιέλθει ολόκληρο στο Δήμο για να σωθεί και να αξιοποιηθεί έπεσε στο κενό. Τώρα όλοι …. μοιρολογούμε, αλλά μάλλον είναι αργά.
Χαιρόμαστε πάντως που με νόμο η Κυβέρνηση θα δώσει λύση στα εγκαταλελειμμένα κτίρια, που αποτελούν πρωτίστως εστίες μόλυνσης και παραβατικότητας. Και υπό ορισμένες αυστηρές προϋποθέσεις θα περιέρχονται στους Δήμους. Μια κατάληξη που βεβαίως δεν μας ικανοποιεί, αλλά ας … φρόντιζαν καλύτεροι οι αρχικοί ιδιοκτήτες των!
Για αυτό καλόν είναι όπου υπάρχουν αδιανέμητα σπίτια και βρίσκονται στη ζωή οι γονείς να τακτοποιούνται αυτές οι εκκρεμότητες, πριν να «είναι αργά για δάκρυα Στέλλα», όπως λέει μια λαϊκή ρήση… Ας μην αντικρίζουμε άλλες θλιβερές εικόνες, όπως αυτή του κτιρίου του Σχολαρχείου Βελημαχίου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. ΚΑΛΥΒΑΣ
